Coñecida tecnicamente como terra sigillata marmorata, esta excepcional peza cerámica que foi moldeada durante o goberno do emperador Nerón. Trátase dunha cerámica romana de cor rosada de alta calidade que destaca pola utilización de grilandas no friso principal a base de tallos rematados por motivos florais.
A marmorata é un tipo de cerámica de cor amarela con vetas que recorda a textura do mármore, e que puido ter un uso cerimonial ou votivo privado. A súa orixe sitúase nos obradoiros do xacemento romano de La Graufesenque (Francia). Esta cerámica de luxo foi producida por máis de corenta e cinco obradoiros que utilizaban os mesmos moldes. Esta cerámica de luxo sigillata –isto é, siglada– distribuíuse por todo o Imperio (Francia, Italia, Holanda e Inglaterra). Na península Ibérica documentouse fundamentalmente en lugares costeiros, así como en municipios intensamente romanizados como a actual Mérida.